Kategoria: Praca z patronem
Myśli i przesłania Jana Pawła II
Nie lękajcie się! Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi! Jego zbawczej władzy, otwórzcie granice państw, systemów ekonomicznych i politycznych, kierunków cywilizacyjnych. Nie lękajcie się! Chrystus wie, co się kryje we wnętrzu człowieka. Jedynie On to wie.
Człowiek
Człowieka nie można do końca zrozumieć bez Chrystusa. A raczej: człowiek nie może siebie sam do końca zrozumieć bez Chrystusa. Nie może zrozumieć, ani kim jest, ani jaka jest jego właściwa godność, ani jakie jest jego powołanie i ostateczne przeznaczenie.
1979
Człowieka trzeba mierzyć miarą serca. Sercem!(…) Człowieka trzeba mierzyć miarą sumienia, miarą ducha, który jest otwarty ku Bogu. Trzeba więc człowieka mierzyć miarą Świętego.
1979
Człowiekowi konieczne jest miłujące spojrzenie Chrystusa. Może najbardziej w chwili doświadczenia, upokorzenia, prześladowania, klęski – wtedy gdy nasze człowieczeństwo zostaje jakby przekreślone w oczach ludzkich, znienawidzone i podeptane – wtedy świadomość tego, że (…) Chrystus miłuje każdego i zawsze, (…) pozwala nam przetrwać.
LIST DO MŁODYCH
Bóg nie wątpi o człowieku. A więc i my, chrześcijanie, nie możemy zwątpić o człowieku, wiemy bowiem, że człowiek jest zawsze większy niż jego błędy i występki.
LIST APOSTOLSKI Z OKAZJI 50 ROCZNICY WYBUCHU II WOJNY ŚWIATOWEJ
Chrystus nas kocha i kocha zawsze! Kocha nas nawet wtedy, kiedy Go zawodzimy, kiedy nie spełnimy Jego oczekiwań. Nigdy nie zamyka przed nami ramion swojego miłosierdzia.
2000
Wolność
Chrześcijańskie wyzwolenie oznacza uwolnienie od wszystkiego, co człowieka uciska, ale przede wszystkim wyzwolenie od grzechu i od złego (…). Podstawą autentycznego wyzwolenia jest prawda.
1979
Demokracja bez wartości łatwo się przemienia w jawny lub zakamuflowany totalitaryzm.
ENCYKLIKA CENTESIMUS ANNUS
Czy można odrzucić Chrystusa i to wszystko, co On wniósł w dzieje człowieka? Oczywiście, że można. Człowiek jest wolny. Człowiek może powiedzieć Bogu “nie”. Ale pytanie zasadnicze: czy wolno? Jaki argument rozumu, jaką wartość woli i serca można przedłożyć sobie samemu i bliźnim, i rodakom, i narodowi, ażeby odrzucić, ażeby powiedzieć “nie” temu, czym żyliśmy przez tysiąc lat?! Temu, co stworzyło podstawę naszej tożsamości i zawsze ją stanowiło? Nie można stwarzać fikcji wolności, która rzekomo człowieka wyzwala, a właściwie go zniewala i znieprawia.
1991
Papież nie przemawia przeciwko wolności (…). On przemawia za wolnością, za właściwym używaniem wolności.
1993
Nie ma wolności bez miłości.
1996
Polska
Wołam ja, syn polskiej ziemi, a zarazem ja, Jan Paweł II, papież, wołam z całej głębi tego tysiąclecia, wołam w przeddzień Święta Zesłania, wołam wraz z wami wszystkimi: niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!
WARSZAWA 1976
Jestem synem narodu, który przetrwał najstraszliwsze doświadczenia dziejów, który sąsiedzi wielokrotnie skazywali na śmierć – a on pozostał przy życiu i pozostał sobą. Zachował własną tożsamość pośród rozbiorów i okupacji własną suwerenność jako naród – nie biorąc za podstawę przetrwania jakichkolwiek innych środków fizycznej potęgi jak tylko własna kultura, która się okazała w tym przypadku potęgą większą od tamtych potęg.
UNESCO 1980
Wy macie przenieść ku przyszłości to całe olbrzymie doświadczenie dziejów, któremu na imię Polska. Jest to doświadczenie trudne. (…) Tego trudu się nie lękajcie. Lękajcie się tylko lekkomyślności i małoduszności. Z tego trudnego doświadczenia, które nosi nazwę Polska, można wydobyć lepszą przyszłość, ale tylko pod warunkiem uczciwości, trzeźwości, wiary, wolności ducha i siły przekonań.
1979
Czuwam, to znaczy także czuję się odpowiedzialny za to wielkie wspólne dziedzictwo, któremu na imię Polska. To imię nas wszystkich określa. To imię nas wszystkich zobowiązuje. To imię nas wszystkich kosztuje.
1983
Naród ginie, gdy znieprawia swego ducha – naród rośnie, gdy duch jego coraz bardziej się oczyszcza.
1983
Polska potrzebuje dzisiaj ludzi sumienia.
1995
Zastanawiajmy się nad “polskim czynem”. Rozważajmy, czy jest podejmowany roztropnie. Czy jest systematyczny, wytrwały? Czy jest odważny i wielkoduszny? Czy jednoczy, czy też dzieli ludzi? Czy nie uderza w kogoś nienawiścią albo pogardą? A może tego czynu miłości, polskiego chrześcijańskiego czynu jest zbyt mało?
1987
Nie ma przyszłości narodu i człowieka bez miłości, która przebacza, choć nie zapomina.
1999
Bardzo wielkim niebezpieczeństwem, o którym słyszę, jest to, że ludzie się jak gdyby mniej miłują w Polsce, że coraz bardziej dochodzą do głosu egoizmy, przeciwieństwa. Ludzie się nie znoszą, ludzie się zwalczają. To jest zły posiew. To nie jest Eucharystia.
1987
Ziemio polska! Ziemio ojczysta! Zjednocz się przy Chrystusowej Eucharystii.
1987
Niech zstąpi Duch Twój i odnawia oblicze ziemi! Tej ziemi. Po dwudziestu latach, dzisiaj, na progu trzeciego milenium i w przyszłości, niech zstąpi, niech zstępuje i stale odnawia oblicze ziemi! Tej polskiej ziemi.
WARSZAWA 1999
Europa
Czyż Chrystus tego nie chce, czy Duch Święty tego nie rozrządza, ażeby ten papież Polak, papież Słowianin, odsłonił duchową jedność chrześcijańskiej Europy, na którą składają się dwie wielkie tradycje: Zachodu i Wschodu.
1979
Ja, Jan Paweł, syn polskiego narodu, (…) biskup Rzymu i pasterz Kościoła powszechnego, kieruję do ciebie, stara Europo, wołanie pełne miłości: Odnajdź siebie samą! Bądź sobą! Odkryj swoje początki. Tchnij życie w swoje korzenie. (…) Możesz jeszcze być latarnią cywilizacji i bodźcem postępu dla świata. Inne kontynenty patrzą na ciebie i spodziewają się po tobie tej samej odpowiedzi, jaką święty Jakub dał Chrystusowi: “Mogę”.
AKT EUROPEJSKI,SANTIAGO DE COMPOSTELA 1982
Europę zjednoczoną i ukształtowaną przez wiarę chrześcijańską stawiamy pod Krzyżem, albowiem “w Krzyżu jest nadzieja”.(…) Krzyż to znaczy oddać swe życie za brata, aby wraz z jego życiem ocalić własne. Krzyż znaczy: miłość jest silniejsza od zemsty i od nienawiści (…). Krzyż znaczy: miłość nie zna granic; rozpocznij od tych, którzy są najbliżej ciebie, i nie zapomnij o tych, którzy są najdalej. Krzyż znaczy: Bóg jest większy od nas, ludzi, większy niż nasza zawodność; jest ratunkiem nawet w największej klęsce, życie jest silniejsze niż śmierć.
NIESZPORY EUROPEJSKIE, WIEDEŃ 1983
Zjednoczona Europa, Europa od Atlantyku po Ural, nie jest już tylko snem, nie jest utopijnym wspomnieniem średniowiecza. Właśnie w obecnym czasie, na naszych oczach, staje się ona znowu rzeczywistością. Europa w wyniku wojen i powojennych umów zraniona podziałem, który zagrażał swobodnemu rozwojowi i prawom narodów, szuka drogi do nowej jedności.
1990
Po upadku jednego muru, tego widzialnego, jeszcze bardziej odsłonił się inny mur, niewidzialny, który nadal dzieli nasz kontynent – mur, który przebiega przez ludzkie serca. Jest on zbudowany z lęku i agresji, z braku zrozumienia dla ludzi o innym pochodzeniu i innym kolorze skóry, innych przekonaniach religijnych, jest on zbudowany z egoizmu politycznego i gospodarczego oraz z osłabienia wrażliwości na wartość życia i godność każdego człowieka.
1987
Nie będzie jedności Europy, dopóki nie będzie ona wspólnotą ducha.
1997
Wejście w struktury Unii Europejskiej na równych prawach z innymi państwami jest dla naszego narodu i bratnich narodów słowiańskich wyrazem dziejowej sprawiedliwości, a z drugiej strony może stanowić ubogacenie Europy. Europa potrzebuje Polski. Kościół w Europie potrzebuje świadectwa wiary Polaków. Polska potrzebuje Europy. Od Unii Lubelskiej do Unii Europejskiej…
2003
Świat
Mówię w imieniu wszystkich narodów, których prawa są zapoznawane i gwałcone. Mówię, bo obowiązuje mnie, obowiązuje nas wszystkich troska o człowieka.
AUSCHWITZ-BIRKENAU 1979
Racją bytu wszelkiej polityki jest służba człowiekowi.
ONZ 1979
Potrzebna jest dziś nowa wyobraźnia miłosierdzia, której przejawem będzie nie tyle i nie tylko skuteczność pomocy, ale zdolność bycia bliźnim dla cierpiącego człowieka…
LIST NOVO MILLENNIO INUNTE
Świat może stawać się “bardziej ludzki” tylko wówczas, gdy we wzajemne stosunki (…) wprowadzimy moment przebaczenia. Przebaczenie świadczy o tym, że w świecie jest obecna miłość potężniejsza niż grzech.
ENCYKLIKA DIVES IN MISERICORDIA
Świat, w którym żyjemy, potrzebuje piękna, aby nie pogrążyć się w rozpaczy.
LIST DO ARTYSTÓW
Nadeszła godzina nowej nadziei, która każe nam uwolnić przyszłość polityki i życia ludzi od paraliżującego obciążenia i cynizmu.
ONZ 1995
Prawdziwa cywilizacja nie polega na sile, ale jest owocem zwycięstwa nad samym sobą, nad mocami niesprawiedliwości, egoizmu i nienawiści, które zdolne są zniekształcić prawdziwe oblicze człowieka!
LIST APOSTOLSKI Z OKAZJI 50 ROCZNICY WYBUCHU II WOJNY ŚWIATOWEJ
Na kryzys cywilizacji trzeba odpowiedzieć cywilizacją miłości.
LIST APOSTOLSKI TERTIO MILLENNIO ADVENIENTE
Istotne jest przetworzenie całego kosmosu poprzez serce człowieka, od wewnątrz.
ADHORTACJA REDEMPTIONIS DONUM
Nie ma powodu do defetyzmu. Jeżeli świat nie jest wyznaniowo katolicki, to z pewnością jest bardzo głęboko przeniknięty Ewangelią. Można nawet powiedzieć, że jest w nim obecna w sposób niewidzialny tajemnica Kościoła, Ciała Chrystusa.
PRZEKROCZYĆ PRÓG NADZIEI
Chcę dokonać uroczystego aktu zawierzenia świata Bożemu Miłosierdziu. Czynię to z gorącym pragnieniem, aby orędzie o miłosiernej miłości Boga (…) dotarło do wszystkich mieszkańców Ziemi i napełniło ich serca nadzieją. Niech to przesłanie rozchodzi się z tego miejsca na (…) cały świat. Niech się spełnia zobowiązująca obietnica Pana Jezusa, że stąd ma wyjść iskra, która przygotuje świat na ostateczne Jego przyjście. Trzeba tę iskrę Bożej łaski nieustannie rozniecać. Trzeba przekazywać światu ogień miłosierdzia. W miłosierdziu Boga świat znajduje pokój, a człowiek szczęście.
KRAKÓW, ŁAGIEWNIKI 2002
Do młodych
Wy jesteście nadzieją Kościoła! Wy jesteście moją nadzieją!
1978
Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali.
1983
Każdy znajduje w życiu jakieś swoje Westerplatte. Jakiś wymiar zadań, które musi podjąć
i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić. Nie można zdezerterować. Wreszcie jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba utrzymać i obronić, tak jak to Westerplatte, Westerplatte sobie i wokół siebie. Tak, obronić – dla siebie i dla innych.
1987
Będziecie głosili Chrystusa nowemu tysiącleciu. (…) Jeśli będziecie tym, czym macie być, zapalicie cały świat.
2000
Kultura, praca, solidarność
Kultura jest właściwym sposobem istnienia i bytowania człowieka. (…) Kultura jest tym, przez co człowiek staje się bardziej człowiekiem: bardziej “jest”. (…) Ażeby tworzyć kulturę, trzeba człowieka afirmować dla niego samego. (…) trzeba tego człowieka po prostu miłować.
UNESCO 1980
Chrystus nie zgodzi się nigdy z tym, aby człowiek był uznawany – albo aby samego siebie uznawał – tylko za narzędzie produkcji; tylko żeby według tego człowiek był oceniany, mierzony, wartościowany. Chrystus nigdy się z tym nie zgodzi. Dlatego położył się na tym swoim krzyżu, jak gdyby na wielkim progu duchowych dziejów człowieka, ażeby sprzeciwiać się jakiejkolwiek degradacji człowieka. Również gdyby to była degradacja przez pracę.
1979
“Jeden drugiego brzemiona noście”, to zdanie apostoła jest inspiracją dla międzyludzkiej
i społecznej solidarności. Solidarność to znaczy: jeden i drugi, a słowo brzemię, to brzemię niesione razem, we wspólnocie, więc nigdy: jeden przeciw drugiemu. I nigdy brzemię dźwigane przez człowieka samotnie, bez pomocy drugich. Nie może być walka silniejsza od solidarności.
1987
Nie ma solidarności bez miłości.
1999
Ewangelia
Głębokie zdumienie wobec wartości i godności człowieka nazywa się Ewangelią, czyli Dobrą Nowiną. Nazywa się też chrześcijaństwem.
ENCYKLIKA REDEMPTOR HOMINIS
Ewangelia (…) to proroctwo o człowieku. Poza Ewangelią człowiek pozostaje dramatycznym pytaniem bez odpowiedzi.
PAMIĘĆ I TOŻSAMOŚĆ
Drzewo, które chce wzrosnąć i przynosić owoc, musi swymi korzeniami dotrzeć do żyznej gleby. Tą glebą jest Ewangelia!
1995
Chrześcijanin powołany jest w Jezusie Chrystusie do zwycięstwa. Zwycięstwo takie jest nieodłączne od trudu, a nawet cierpienia, tak jak zmartwychwstanie Chrystusa jest nieodłączne od krzyża.
1983
Co to znaczy, że miłość jest potężniejsza niż śmierć? To znaczy także: “Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj”.
1983
Kościół
Człowiek jest drogą Kościoła.
ENCYKLIKA REDEMPTOR HOMINIS
Kościół proponuje, niczego nie narusza, szanuje ludzi i kultury, zatrzymuje się przed sanktuarium sumienia.
ENCYKLIKA REDEMPTOR MISSIO
Głos Kościoła jest ewangelicznym krzykiem w obronie ubogich tego świata, tych, którzy są zagrożeni, otoczeni pogardą i tych, których prawa ludzkie są gwałcone.
ENCYKLIKA EVANGELIUM VITAE
Nie można przyjmować Ciała Chrystusa, a potem odwracać się od cierpiących głód i pragnienie, od tych, którzy są wyzyskiwani i obcy, od uwięzionych i chorych.
1993
Kościół Chrystusowy odkrywa więź łączącą go z judaizmem. Religia żydowska nie jest dla naszej religii rzeczywistością zewnętrzną, lecz czymś wewnętrznym. Stosunek do niej jest inny aniżeli do jakiejkolwiek innej religii. Jesteście naszymi umiłowanymi braćmi i – można powiedzieć – naszymi starszymi braćmi.
PRZEMÓWIENIE W SYNAGODZE RZYMSKIEJ, 1986
Jestem głęboko zasmucony z powodu nienawiści, aktów prześladowania i okazywania antysemityzmu skierowanego przeciw Żydom przez chrześcijan w jakimkolwiek czasie i miejscu.
JEROZOLIMA 2000
Oto zbliżamy się do końca drugiego tysiąclecia. Czy to nie czas, by przyspieszyć kroku ku pełnemu braterskiemu pojednaniu, żeby świt trzeciego tysiąclecia zastał nas stojących razem obok siebie?(…) Należy stawiać pytanie nie o to, czy możemy przywrócić pełną wspólnotę, lecz raczej o to, czy mamy jeszcze prawo pozostawać rozdzieleni.
STAMBUŁ 1979
Jest rzeczą słuszną, aby Kościół w sposób bardziej świadomy wziął na siebie ciężar grzechu swoich synów, pamiętając o wszystkich tych sytuacjach z przeszłości, w których oddalili się oni od ducha Chrystusa i od Jego Ewangelii i , zamiast dać świadectwo życia inspirowanego wartościami wiary, ukazali światu przykłady myślenia i działania, będące w istocie źródłem antyświadectwa i zgorszenia.
LIST APOSTOLSKI TERTIO MILLENNIO ADVENIENTE
Jesteśmy osobiście wstrząśnięci grzechami niektórych naszych braci, którzy sprzeniewierzyli się łasce otrzymanej w sakramencie święceń, ulegając najgorszym przejawom mysterium iniquitatis (tajemnica nieprawości).
LIST DO KAPŁANÓW NA WIELKI CZWARTEK 2002
Nie występujcie przeciwko Kościołowi, występujcie w imię Ewangelii.
1998
Tym wszystkim, którzy oddalili się od swego duchowego domu, pragnę powiedzieć: wracajcie! Kościół otwiera przed wami swoje ramiona. Kościół was kocha!
1986
Wiara
Bóg szczególnie upodobał sobie ubogich. W ich twarzach odbija się Chrystus.
1980
Nie ma autentycznej religii bez szukania sprawiedliwości między ludźmi. (…) Aby usłyszeć Boga, którego nie widzimy, trzeba zaangażować się na rzecz sprawiedliwości wobec człowieka, którego widzimy.
1982
Obraza człowieka jest obrazą Boga. Żaden cel religijny nie może usprawiedliwiać przemocy wobec drugiego człowieka. (…) Ten, kto posługuje się religią dla szerzenia nienawiści, zaprzecza jej najprawdziwszej i najgłębszej inspiracji.
ASYŻ 2002
Wiara, jeśli nie jest myśleniem, nie istnieje. Wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy.
ENCYKLIKA FIDES ET RATIO
Papież, następca św. Piotra
Ludzie tutejsi mówią: Bogu dzięki, że przyjechałeś, bo tylko jak tu przyjedziesz, to wiesz, kim jesteśmy. A nie możesz być naszym pasterzem, jeśli nie będziesz nas znał!
AFRYKA 1980
Papież chce być waszym głosem – głosem niemogących mówić lub niesłyszanych!
SPOTKANIE Z INDIANAMI 1979
To mój obowiązek: robić wszystko, co możliwe, aby Syn Człowieczy, gdy przyjdzie, mógł znaleźć wiarę na ziemi.
1998
Biskup Rzymu powinien osobiście gorliwie włączyć się w modlitwę o nawrócenie, które jest niezbędnie potrzebne Piotrowi, aby mógł on służyć braciom. Serdecznie proszę, aby modlitwę tę podjęli wierni Kościoła katolickiego i wszyscy chrześcijanie. Niech wszyscy modlą się wraz ze mną o to nawrócenie.
ENCYKLIKA UT UNUM SINT
Świadomość “nieużytecznego sługi” jest we mnie coraz silniejsza wśród tego wszystkiego, co się wokół mnie dzieje – i myślę, że mi z tym dobrze.
PAMIĘĆ I TOŻSAMOŚĆ
Proszę: nie ustawajcie w modlitwie [za mnie], za życia mojego i po śmierci.
2002
Wypraszaj także i mnie siły ciała i ducha, abym wypełnił do końca misję, którą zlecił mi Zmartwychwstały. Tobie oddaję wszystkie owoce mojego życia i posługi…Totus Tuus, Maria.
2002
Cierpienie
Cierpienie jest w świecie po to, ażeby wyzwalało miłość.
LIST APOSTOLSKI SALVIFICI DOLORIS
Jeśli pewnego dnia choroba dotknie mojego umysłu i zaciemni rozum, to już teraz poddaję się Tobie tym poddaniem, które potem zyska swą kontynuację w milczącej adoracji. Gdybym pewnego dnia miał się położyć na długo, pozostając bez świadomości, to pragnę, aby każda godzina, którą dane mi będzie w taki sposób przeżyć, była nieprzerwanym dziękczynieniem, a moje ostatnie tchnienie było także tchnieniem miłości. Wówczas, w takiej chwili, moja dusza prowadzona ręką Maryi, stanie przed Tobą, aby na wieki wyśpiewywać Twoją chwałę.
1985
Głębokim pokojem napełnia mnie myśl o chwili, w której Bóg wezwie mnie do siebie – z życia do życia!
LIST DO OSÓB W PODESZŁYM WIEKU
Znaczące wydarzenia pontyfikatu
16.10. 1978 r. około godz. 17.15. Wybór kard. Karola Wojtyły na 264 papieża w historii Kościoła katolickiego.
“Powołali mnie z dalekiego kraju, ale jednocześnie w chrześcijańskiej wierze i tradycji.”
22.10.1978r. Inauguracja pontyfikatu.
“Nie lękajcie się przyjąć Chrystusa!”
25.01 – 1.02. 1979r. Pierwsza zagraniczna podróż pontyfikatu. W Dominikanie, Meksyku i na Wyspach Bahama papież ostrzega przed teologią wyzwolenia.
“Obraz Chrystusa polityka, rewolucjonisty, wywrotowca z Nazaretu nie zgadza się z katechezą Kościoła.”
4.03.1979r. Pierwsza encyklika – “Redemptor hominis'”
“Człowiek jest drogą Kościoła.”
2.10.1979r. Pierwsza pielgrzymka do Polski.
“Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi.”
2.10.1979r. Przemówienie w ONZ. Pean na cześć praw człowieka, w tym wolności sumienia.
“Racją bytu wszelkiej polityki jest służba dla człowieka”
30.11.1979r. Wizyta u prawosławnego patriarchy Konstantynopola Dimitriosa I.
“Czy mamy jeszcze prawo pozostawać rozdzieleni?”
15.01.1981r. Papież przyjmuje lidera “Solidarności”.
“Pragnę z całej wielkiej polskiej pracy uczynić ofiarę chleba i wina”
30.05.- 2.06.1980r. Pielgrzymka do Francji.
“Francjo, najstarsza córka Kościoła, czy jesteś wierna przyrzeczeniom twojego chrztu?”
13.05.1981r. Mehmet Ali Agca dokonuje zamachu na życie Jana Pawła II.
“Składam moje cierpienie za Kościół i świat”
25.11.1981r. Mianowanie kard. Josepha Ratzingera prefektem Kongregacji Nauki Wiary (niemiecki hierarcha będzie nadawał ton nauczaniu Kościoła przez najbliższe 24 lata).
29.05.1982r. Wizyta ekumeniczna w anglikańskiej katedrze w Canterbury.
“Przewodnictwo biskupa Rzymu ma być przewodzeniem w miłości”
16 – 23.06.1983r. Podróż do Polski. Spotkanie z przywódcą podziemnej “Solidarności” Lechem Wałęsą.
“Naród ginie, gdy znieprawia swego ducha. Naród rośnie, gdy duch jego coraz bardziej się oczyszcza”
27.12.1983r. Odwiedziny u zamachowca Mehmeta Ali Agcy w rzymskim więzieniu Rebibbia.
“Modlę się za brata, który mnie zranił, a któremu z całego serca przebaczyłem”
13.04.1986r. Wizyta w rzymskiej synagodze.
“Jesteście naszymi umiłowanymi braćmi. Można powiedzieć, naszymi starszymi braćmi”
27.10.1986r. Międzyreligijne spotkania modlitewne w Asyżu z udziałem 47 delegacji reprezentujących wszystkie wyznania chrześcijańskie i 13 innych religii.
“Życzeniem Kościoła katolickiego jest prowadzenie dialogu z innymi religiami”
11.- 1.12.1986r. Najdłuższa pielgrzymka Jana Pawła II podczas pontyfikatu. W podróży papież spędza 13 dni, 6 godz. i 15 min. Odwiedza Bangladesz, Singapur, Fidżi, Nową Zelandię, Australię i Seszele.
30.06.1986r. Schizma tradycjonalistów pod wodzą arcybiskupa Marcela Lefebvrea.
“Na rany Chrystusa, (…) gorąco wzywam cię, czcigodny bracie, do pełnego posłuszeństwa Zastępcy Chrystusa”
9.10.1988r. Przemówienie w Parlamencie Europejskim w Strasburgu.
“Stara Europa potrzebuje nowej ewangelizacji”
20.10.1989r. Spotkanie z Tadeuszem Mazowieckim, pierwszym niekomunistycznym premierem z kraju Europy Środkowej i Wschodniej.
“Będę się za pana modlił. Wszystkimi myślami jestem z panem i życzę powodzenia”
1.12.1989r. Radziecki przywódca Michaił Gorbaczow przyjęty w papieskich apartamentach.
“Chyba mogę powiedzieć, nie zdradzając żadnego sekretu, że pan Gorbaczow powiedział mi, że jest mi wdzięczny za papieską modlitwę”
1.05.1991r. Encyklika “Centesimus annus” poświęcona konsekwencjom upadku komunizmu.
“Wolny rynek jest najbardziej skutecznym narzędziem wykorzystywania zasobów i zaspokajania potrzeb”
1-9.06.1991r.;14-15.08.1991r. Dwuetapowa wizyta w Polsce, pierwsza po upadku komunizmu.
“Kościół w Europie może wreszcie oddychać obydwoma swoimi płucami”
7.12.1992r. Ogłoszenie pierwszego od ponad 400 lat Katechizmu Kościoła Katolickiego.
“Wiara pozostaje ta sama, ale jest źródłem wciąż nowego światła”
6.08.1993r. Ogłoszenie przygotowywanej od sześciu lat encykliki “Veritatis splendor”.
4.10. 1993r. Papież przekracza granice byłego ZSRR. Podczas pielgrzymki na Litwę, Łotwę i do Estonii składa hołd cierpiącym w czasie komunizmu.
“Przychodzę tu, aby przypomnieć wszystkich synów i córki waszej ziemi, na których wydawano wyroki , których skazywano na więzienia, łagry, Sybir czy Kołymę”
19.10.1994r. Publikacja książki “Przekroczyć próg nadziei”.
15.01.1995r. Papieska msza św. w Manilii gromadzi cztery miliony wiernych i staje się największym zgromadzeniem w dziejach ludzkości.
“Nie lękajcie się. Chrystus zwyciężył świat. On jest z wami na zawsze”
25.03.1995r. Encyklika “Evangelium vitae” poświęcona wartości i nienaruszalności życia ludzkiego.
“Znaczna część opinii publicznej usprawiedliwia przestępstwa przeciw życiu w imię prawa do indywidualnej wolności. Głos Kościoła jest zawsze krzykiem w obronie ubogich tego świata, tych, którzy są zagrożeni, otoczeni pogardą, których prawa ludzkie są gwałcone.”
5.10.1995r. Przemówienie w ONZ poświecone prawom narodów.
“Możemy zbudować cywilizację godną człowieka. Czyniąc to, przekonamy się, że łzy naszego stulecia przygotowały ziemię na nową wiosnę ludzkiego ducha”
12.13.1997r. Pierwsza pielgrzymka do zjednoczonych Niemiec.
“Gdy Brama Brandenburska stała się bramą wolności, zostawcie ją otwartą dla wszystkich ludzi. Nie ma wolności bez miłości.”
12.13.1997r. Pielgrzymka do zniszczonego wojną domową Sarajewa.
“Wszyscy ludzie dobrej woli mają nadzieję, że to, czego symbolem jest Sarajewo, nie wykroczy poza ramy XX wieku”
21-25.01.1998r. Pielgrzymka na Kubę i spotkanie z Fidelem Castro.
“Niechaj Kuba otworzy się na świat. I niechaj świat otworzy się na Kubę, aby ten naród mógł patrzeć w przyszłość z nadzieją”
7-9.05.1999r. Pielgrzymka do Rumunii – pierwszego kraju zamieszkanego przez większość prawosławną odwiedzanego przez papieża.
“Szukałem jedności ze wszystkich mych sił i będę jej szukał aż do końca”
5-17.06.1999r. Pielgrzymka do Polski. Pierwsza w dziejach papieska wizyta w parlamencie narodowym.
“Składam dzięki Panu historii za kształt polskich przemian”
20-26.03.2000r. Pielgrzymka do Ziemi Świętej.
“Chcemy zobowiązać się do prawdziwego braterstwa z narodem Przymierza”
12.03.2000r. Dzień Przebaczenia w Kościele katolickim. Papież przeprasza za winy Kościoła wyrządzone m.in. wyznawcom innych religii, Żydom, kobietom i ubogim.
“Wyznajemy z całą świadomością naszą odpowiedzialność chrześcijan za zło dnia dzisiejszego”
13.05.2000r. Ujawnienie trzeciej tajemnicy fatimskiej.
4-9.05.2001r. Pielgrzymka śladami św. Pawła do Grecji, Syrii i Malty.
23-27.06.2001r. Pielgrzymka na Ukrainę i kolejna wielka misja ekumeniczna Jana Pawła II.
16.06.2001r. Kanonizacja ojca Pio (żadna z dotychczasowych kanonizacji nie zgromadziła w Rzymie tak licznych rzesz wiernych).
17.08.2002r. Łagiewniki – ofiarowanie świata Bożemu Miłosierdziu.
6.10.2002r. Kanonizacja Josemarii Escrivy de Belaguera, założyciela Opus Dei.
6.03.2003r. Wydanie “Tryptyku rzymskiego”, poematu napisanego przez Jana Pawła II.
“Kres jest tak niewidzialny, jak początek. Wszechświat wyłonił się ze Słowa i do Słowa też powraca. (…) Nadzy przychodzimy do ziemi, z której zostaliśmy wzięci.”
5-9.06.2003r. Podróż apostolska do Chorwacji. Setna pielgrzymka Jana Pawła II.
14.15.2004r. Papież odwiedza Lourdes jako “chory z chorymi”.
“Dzielę z wami ten czas naznaczony fizycznym cierpieniem, ale płodny w cudownym zamyśle Boga”
19.10.2004r. Beatyfikacja Matki Teresy z Kalkuty.
“Świadectwo życia Matki Teresy przypomina wszystkim, że ewangelizacyjna misja Kościoła dokonuje się poprzez miłość”
17.03.2005r. Promocja najnowszej książki papieża “Pamięć i tożsamość”.
31.03.-2.04.2005r. Na wiadomość o pogorszeniu się stanu zdrowia papieża, na całym świecie rzesze ludzi różnych wyznań, dniem i nocą trwają na modlitwie w jego intencji.
“Szukałem was, a teraz wy przyszliście do mnie. I za to wam dziękuję.”
2.04.2005r. o godz. 21.37 Jan Paweł II odszedł do Domu Ojca.
Papież jakiego jeszcze nie było
Karol Wojtyła był pierwszym papieżem nie Włochem od 1522 roku i oczywiście pierwszym Polakiem sprawującym urząd Papieża.
Podczas swego pontyfikatu Jan Paweł II podejmował wielokrotnie zdumiewające inicjatywy. Niektóre z nich budziły zachwyt, inne spotykały się z ostrożną aprobatą, inne jeszcze wzbudzały kontrowersje. Jednak nie ulega wątpliwości, że jest to ogromnie bogaty i urozmaicony pontyfikat, z ogromnym dorobkiem w wielu dziedzinach, obfitujący w wielkie wydarzenia.
Przepraszamy i prosimy o przebaczenie!
Przygotowując Kościół do Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 Jan Paweł II przeprowadził sięgający głęboko w przeszłość rachunek sumienia obejmujący bardzo wiele sfer życia wspólnoty Kościoła.
Publicznie przeprosił za grzechy popełnione przez członków Kościoła w dawnych czasach i obecnie: 12 marca 2000r. w I Niedzielę Wielkiego Postu w bazylice Św. Piotra powiedział: “Dziś ja, papież Kościoła rzymskiego w imieniu wszystkich katolików proszę o przebaczenie wszystkich krzywd wyrządzonych niekatolikom w ciągu burzliwej historii i jednocześnie zapewniam o przebaczeniu ze strony Kościoła katolickiego wszelkiego zła, które wycierpieli jego synowie”. Po czym podszedł do ustawionego w ołtarzu krzyża, objął go i ucałował.
Jesteśmy dziećmi Jednego Boga.
Pierwszy w historii papiestwa nawiedził synagogę żydowską, nazywając Żydów starszymi braćmi w wierze.
Odwiedził muzułmański meczet mówiąc, że jesteśmy wszyscy dziećmi Jednego Boga.
W październiku 1986r. zgromadził w Asyżu przedstawicieli niemal wszystkich wyznań świata na modlitwie o pokój. Zaapelował, by w tym dniu na całym świecie przerwano działania wojenne. Była to najbardziej oryginalna inicjatywa pokojowa Jana Pawła II.
Dorobek piśmienniczy.
Pontyfikat Jana Pawła II obfituje w olbrzymi dorobek piśmienniczy:
14 Encyklik, 14 Adhortacji Apostolskich, liczne orędzia, listy apostolskie, bulle papieskie i wiele innych katechez, przemówień, konstytucji apostolskich.
Wszystko to, tworzy trudny do ogarnięcia dorobek składający się na portret Papieża Polaka.
W historii Kościoła wielokrotnie podejmowano próby opracowania nowego Katechizmu. Jednak dopiero Jan Paweł II postanowił spełnić to życzenie. Powołał specjalną komisję, która zajęła się jego opracowaniem. Prace nad katechizmem trwały ponad sześć lat.
Nowy Katechizm Kościoła Katolickiego został oficjalnie zaprezentowany w Watykanie 7 grudnia 1992r. Popularność nowego dokumentu przekroczyła najśmielsze oczekiwania. Do końca lat 90, wydrukowano ponad 8 milionów katechizmów w 44 językach.
Autorytet wśród młodzieży.
Zainicjował tradycję Światowych Dni Młodzieży, które do dziś skupiają rzesze młodzieży z całego świata.
Apelował do młodzieży “Jesteście nadzieją świata, wy jesteście nadzieją Kościoła, jesteście moją nadzieją”.
Pomimo, że stawiał młodzieży wysokie wymagania, był przez nią rozumiany, kochany, podziwiany. Jan Paweł II jest dla młodzieży prawdziwym autorytetem.
Święci naszych czasów.
Beatyfikował ponad 1300 błogosławionych, kanonizował około 470 świętych.
Wśród nich wyniósł na ołtarze wielu Rodaków 26 beatyfikowanych i 9 kanonizowanych. Wśród nich jest wielu zwykłych ludzi, których pamięta wielu żyjących, jest to dowodem, że świętość nie należy tylko do historii.
Ojciec Święty ukazywał w ten sposób, że każdy może dążyć do świętości.
Filozof i uczony.
Z inicjatywy Ojca Świętego w Castel Gandolfo letnia rezydencja papieży odbywały się sympozja wybitnych intelektualistów.
Papież zapraszał na nie filozofów, przedstawicieli nauk przyrodniczych, socjologów, religioznawców, ludzi świeckich i duchownych.
Przy tworzeniu listy gości nie obowiązywała zasada przynależności do Kościoła. Obowiązywał za to nieformalny charakter spotkań i wolność prezentowanych poglądów. Spotkania te były niespotykaną okazją do wymiany poglądów uczestników, na wiele problemów współczesnego świata.
Różańcowa rewolucja.
Wprowadził do modlitwy różańcowej, czwartą część- Tajemnice Światła, jako uzupełnienie dotychczasowych trzech części Radosnej, Bolesnej i Chwalebnej.
Nowe zwyczaje.
Zaszczepił wiele polskich zwyczajów w Watykanie. Jednym z nich było coroczne ustawianie dużej Szopki Bożonarodzeniowej i choinki noworocznej na placu Świętego Piotra w Rzymie.
Historia nadania imienia
W POSZUKIWANIU AUTORYTETU
Historia nadania Publicznej Szkole Podstawowej w Pysznicy imienia Jana Pawła II
Inicjatywa nadania szkole imienia utrwalona została na kartach kroniki. Pierwszy trwały ślad tej działalności to zapis Uchwały Samorządu Uczniowskiego Publicznej Szkoły Podstawowej w Pysznicy podjętej 19 listopada 1998 r. mówiący o propozycji nadania szkole imienia.
Po miesięcznych rozważaniach w zespołach klasowych i wychowawczych wykrystalizowała się decyzja, aby rozpocząć prace związane z nadaniem szkole imienia Jana Pawła II.
19 grudnia 1998 r. Biskup Sandomierski zgodnie z zasadami nadawania szkołom, instytucjom, organizacjom imienia Jana Pawła II, wydał pozytywną opinię w sprawie nadania szkole imienia Jana Pawła II.
16 lutego 1999 r., u progu trzeciego tysiąclecia, w hołdzie za dar XX lat Pontyfikatu Jana Pawła II, ówczesna dyrektor szkoły Pani Ludwika Błażejowicz na wniosek Rady Pedagogicznej, Samorządu Uczniowskiego i Rady Rodziców, wystąpiła do Rady Gminy Pysznica o nadanie tutejszej szkole imienia Jana Pawła II.
25 lutego 1999 r. Rada Gminy Pysznica podjęła uchwałę w sprawie nadania Publicznej Szkole Podstawowej w Pysznicy imienia Jana Pawła II.
Historia nadania Gimnazjum Publicznemu w Pysznicy imienia Jana Pawła II
Prowadzona od 10 lat w szkole podstawowej Praca z Patronem kontynuowana była także w gimnazjum. W 2009 roku w czasie świętowania jubileuszu nadania szkole podstawowej imienia Jana Pawła II, uwzględniając nasze wieloletnie starania i ciągłe próby podejmowania nowych wyzwań, postanowiliśmy uczcić tę rocznicę, a nade wszystko złożyć hołd Ojcu Świętemu.
18 lutego 2009 r. na zebraniu Samorządu Uczniowskiego została podjęta bardzo ważna decyzja. Mając na względzie Pontyfikat Jana Pawła II, Jego nauczanie, myśli i czyny, Samorząd Uczniowski Zespołu Szkół w Pysznicy postanowił złożyć wniosek do Rady Pedagogicznej o nadanie Gimnazjum Publicznemu w Pysznicy imienia Jana Pawła II. Następnego dnia w gimnazjum przeprowadzone zostało referendum. Młodzież w 94% opowiedziała się za wyborem Jana Pawła II na patrona szkoły.
19 lutego 2009 r. Rada Pedagogiczna Zespołu Szkół w Pysznicy podjęła uchwałę w sprawie pozytywnego zaopiniowania wniosku Samorządu Uczniowskiego w sprawie nadania Gimnazjum Publicznemu w Pysznicy imienia Jana Pawła II.
23 lutego 2009 r. Rada Rodziców pozytywnie zaopiniowała uchwałę Rady Pedagogicznej z dnia 19 lutego 2009 r. Następnie przystąpiono do opracowania projektu harmonogramu uwzględniającego różnorodne przedsięwzięcia, działania i terminy dotyczące pracy wychowawczej, procedury nadania szkole imienia, a także czynności organizacyjnych bezpośrednio związanych z uroczystością.
2 kwietnia 2009 r., w czwartą rocznicę odejścia Jana Pawła II, Rada Pedagogiczna Zespołu Szkół w Pysznicy podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia do realizacji zadania nadania Gimnazjum Publicznemu w Pysznicy imienia Jana Pawła II. Przewidywany termin nadania szkole imienia został ustalony na dzień 1 września 2010 r., który jest jednocześnie planowanym terminem oddania nowego szkolnego obiektu.
7 lipca 2010 r, do Rady Gminy Pysznica został złożony wspólny wniosek Samorządu Uczniowskiego, Rady Rodziców i Rady Pedagogicznej Zespołu Szkół w Pysznicy o nadanie Gimnazjum Publicznemu w Pysznicy imienia Jana Pawła II.
Do wniosku została dołączona pisemna zgoda Biskupa Sandomierskiego J.E. Ks. Bpa Krzysztof Nitkiewicza, wyrażona na podstawie wieloletniej pracy z Patronem prowadzonej w szkole oraz z uwagi na dyspozycje Nuncjusza Apostolskiego w Polsce (zgodnie nowymi zasadami opracowanymi przez Stolicę Apostolską przy nadawaniu szkołom, instytucjom, organizacjom imienia Jana Pawła II wymagana jest zgoda Watykanu).
Uchwałą nr XXXVI/263/2010 z dnia 14 lipca 2010r. Rada Gminy w Pysznicy nadała Gimnazjum Publicznemu w Pysznicy imię Jana Pawła II. Uchwała weszła w życie z dniem 1 września 2010 r.
Przegląd twórczości
Od 2001 roku, w ramach pracy z Patronem społeczność szkolna jest inicjatorem integracji szkół noszących imię Jana Pawła II poprzez organizację corocznego Przeglądu Twórczości Dzieci i Młodzieży.
Przegląd organizowany w kategorii plastyka i poezja jest płaszczyzną wymiany doświadczeń w zakresie edukacji patriotycznej, artystycznej i kulturalnej, a także formą oddziaływań wychowawczych związanych z wybranym hasłem przewodnim przeglądu.
Do twórczej pracy zapraszamy dzieci i młodzież szkół różnych typów, także tych placówek, które nie noszą imienia Wielkiego Rodaka.
Rosnące zainteresowanie przeglądem oraz ciągłe rozszerzanie jego zasięgu przyczynia się do podnoszenia rangi imprezy oraz promowania młodych talentów daleko poza środowisko lokalne.
Od 2008 roku przegląd ma zasięg międzywojewódzki. W latach 2008-2019 w konkursie plastycznym i poetyckim udział wzięli młodzi twórcy z województw: podkarpackiego, małopolskiego, lubelskiego, świętokrzyskiego, łódzkiego, mazowieckiego, kujawsko-pomorskiego.
Przegląd adresowany jest do dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat. Uczestnikom przeglądu jury przyznaje nagrody i wyróżnienia w poszczególnych kategoriach i grupach wiekowych. Nagrodzone prace plastyczne i literackie eksponowane są na pokonkursowej wystawie oraz publikowane w okolicznościowej antologii. Wydawana co roku antologia prac plastycznych i literackich dzieci i młodzieży jest nie tylko trwałym śladem uczestnictwa w przedsięwzięciu, ale także formą promocji młodzieńczej twórczości.
Każda twórcza działalność jest doskonałą formą zagospodarowania czasu wolnego, a także sposobem na realizację własnych pasji i kreowania otaczającej rzeczywistości.
Obcowanie ze sztuką pomaga zrozumieć i docenić pracę rąk i umysłów ludzkich, uwrażliwia na potrzeby drugiego człowieka i jest jednocześnie elementem ubogacającym własną osobowość. Dostrzegając te zalety, pragniemy propagować ideę rozbudzania potrzeby samodoskonalenia oraz rozwijania kreatywnego, twórczego działania wśród młodych ludzi.
Sukcesy Przeglądu Twórczości
Społeczność szkolna za realizację VI edycji Przeglądu Twórczości „Ojczyzna to…” otrzymała wyróżnienie na szczeblu ogólnopolskim w ramach Ogólnopolskiego Konkursu dla Dzieci i Młodzieży Szkolnej „W Polsce bije serce świata” /N. Davies/ – a czy Twoje serce bije dla Polski? organizowanego przez Ministerstwo Edukacji Narodowej.
W eliminacjach wojewódzkich tego konkursu przegląd zdobył I miejsce.
Patronat nad Przeglądem Twórczości:
- V Przegląd Twórczości „….aby rodzina nie przestawała być Bogiem silna”
- pod patronatem J.E. Ks. Biskupa Ordynariusza Diecezji Sandomierskiej,
- VI Przegląd Twórczości „Ojczyzna to…” pod patronatem Podkarpackiego Kuratora Oświaty,
- VII Przegląd Twórczości „Nie lękajcie się” pod patronatem Podkarpackiego Kuratora Oświaty,
- VIII Przegląd Twórczości „Wolność nie jedno ma imię” pod patronatem Marszałka Województwa Podkarpackiego,
- IX Przegląd Twórczości „Barwy ziemi ojczystej” pod patronatem Marszałka Województwa Podkarpackiego,
- X Przegląd Twórczości „Wy jesteście nadzieją świata” pod patronatem Marszałka Województwa Podkarpackiego,
- XI Przegląd Twórczości „Barwy ziemi ojczystej” pod patronatem Marszałka Województwa Podkarpackiego,
- XIII Przegląd Twórczości „Zachować w pamięci” pod patronatem Marszałka Województwa Podkarpackiego,
- XIV Przegląd Twórczości „Matka Ziemia” pod patronatem Senator Rzeczypospolitej Polskiej Janiny Sagatowskiej,
- XV Przegląd Twórczości „Matka Ziemia” pod patronatem Senator Rzeczypospolitej Polskiej Janiny Sagatowskiej,
- XVI Przegląd Twórczości „Matka Ziemia” pod patronatem Senator Rzeczypospolitej Polskiej Janiny Sagatowskiej,
- XVII Przegląd Twórczości „Niepodległa, niepokorna …” pod patronatem Senator Rzeczypospolitej Polskiej Janiny Sagatowskiej i Podkarpackiego Kuratora Oświaty,
- XVIII Przegląd Twórczości „Uskrzydlona bielą orła …” pod patronatem Senator Rzeczypospolitej Polskiej Janiny Sagatowskiej i Podkarpackiego Kuratora Oświaty,
- XIX Przegląd Twórczości „Dar niepodległości i wolności” pod patronatem Senator Rzeczypospolitej Polskiej Janiny Sagatowskiej i Podkarpackiego Kuratora Oświaty.
- XX Jubileuszowy Przegląd Twórczości „Zło dobrem zwyciężaj” pod patronatem Senator Rzeczypospolitej Polskiej Janiny Sagatowskiej i Podkarpackiego Kuratora Oświaty.
Sala Patrona
Dla „zatrzymania w czasie” wszystkich działań związanych z pracą z Patronem, 18 maja 2011 r. została otwarta Sala Patrona.
Uroczystość przebiegała w podniosłym nastroju. Szkolny hol wypełniła modlitwa, akordy muzyki i chóralne śpiewy. Niepowtarzalność i wyjątkowość chwili, dopełnił rozpostarty nad głowami młodzieży biało-czerwony transparent z napisem „Pysznica”, który towarzyszył pysznickim pielgrzymom podczas uroczystości beatyfikacyjnych na Placu Świętego Piotra w Watykanie.
Salę Patrona poświęcił ks. proboszcz Jan Kłak. Zaszczytu otwarcia i przecięcia symbolicznej wstęgi dostąpili: Wójt Gminy Pysznica Tadeusz Bąk, zastępca wójta Aleksander Jabłoński, ks. proboszcz Jan Kłak, dyrektor szkoły Władysław Szpunar, dyrektor szkoły w latach 1984-2003 Ludwika Błażejowicz, przedstawiciele Samorządu Uczniowskiego Adrianna Pietrzyk i Alejandra Selwa. Wójt Gminy Pysznica Tadeusz Bąk przekazał osobisty dar do Sali Patrona.
Społeczność szkolna i jej przyszłe pokolenia zostały obdarowane zestawem unikatowych monet z wizerunkiem Ojca Świętego. Zestaw został oprawiony w oryginalne etui z dedykacją.
W Sali Patrona, w pierwszej części ekspozycji zostały umieszczone plansze wypełnione treściami związanymi z Dziełem Życia i Nauczaniem Jana Pawła II. Symboliczne obrazy środkami graficznymi ilustrują wybrane wydarzenia, myśli i przesłania Ojca Świętego. W drugiej części ekspozycji zostały rozmieszczone informacje i fotografie świadczące o naszym wzrastaniu z Patronem począwszy od 1999 r.
Ekspozycję zamykają „ślady obecności”. Są to osobiste pamiątki nauczycieli, uczniów, osób związanych ze szkołą, którzy „poczuli dotyk” Jana Pawła II, ten dosłowny poprzez osobisty kontakt i ten wyrażony poprzez różnorodne inicjatywy i działania. W przeszklonych gablotach zostały wyeksponowane różnorodne pamiątki, okolicznościowe publikacje i wydania świadczące o wielorakich formach pracy z Patronem. Znalazły się tu przede wszystkim antologie prac plastycznych i literackich uczniów biorących udział w poszczególnych edycjach Przeglądów Twórczości, tych o zasięgu diecezjalnym i międzywojewódzkim. W gablotach wyeksponowane są także publikacje, symboliczne przedmioty oraz ważne dokumenty dotyczące nadania imienia szkole podstawowej i gimnazjum.
Honorowe miejsce zajmują szczególne eksponaty:
Obrazek z wizerunkiem Jana Pawła II z wtopionym fragmentem Jego sutanny. Jest to relikwia II stopnia. Ten cenny dar, przekazał społeczności szkolnej Wójt Gminy Pysznica Tadeusz Bąk w 2008 r., podczas uroczystego finału VIII Międzywojewódzkiego Przeglądu Twórczości Dzieci i Młodzieży.
Krzyż Milenijny Trzeciego Tysiąclecia poświęcony przez Jana Pawła II podczas pielgrzymki do Stolicy Piotrowej w czerwcu 2001 r. W pielgrzymkę udała się grupa młodzieży powiatu stalowowolskiego, która aktywnie włączyła się w ideę budowy monumentalnego Krzyża Milenijnego Trzeciego Tysiąclecia. Krzyż został postawiony przy rondzie w Stalowej Woli, jako Dar Młodzieży Powiatu i Miasta Stalowa Wola. Na audiencji u Ojca Świętego społeczność szkolną reprezentowała uczennica Agnieszka Sroka.
Patron
Nasz Patron Jan Paweł II
Pontyfikat Jana Pawła II,
Jego życie – przepełnione świadectwem wiary,
powołania, nadziei, miłości i cierpienia,
Jego nauczanie, myśli i czyny
stanowią zręby fundamentów, na których
staramy się kształtować wrażliwość serc
i umysłów młodych pokoleń.
"Musicie od siebie wymagać,
nawet gdyby inni od was nie wymagali"